Ζεμενός Αράχωβας
Στο 5ο χιλιόμετρο του δρόμου Αράχωβας - Λιβαδειάς, στα ανατολικά συναντάμε τον οικισμό Ζεμενό που ανήκει στο Δήμο Αράχωβας.Έχει 60 σπίτια διάσπαρτα άλλα μέσα στα έλατα , άλλα στην μία πλευρά του βουνού και τα υπόλοιπα στην άλλη πλευρά του βουνού. Επίσης υπάρχουν αρκετά μονοπάτια για τους λάτρεις της φύσης. Ζεμενός σημαίνει, έλατα και ένα υπέροχο φυσικό τοπίο για να σας παρασύρει στη μαγευτική του ατμόσφαιρα!Ανακαλύψτε το πιο αυθεντικό σκηνικό στο Χάνι Ζεμένου και αφεθείτε σε μία αξέχαστη απόδραση με χρώμα και ύφος παραδοσιακό.
Ένας τόπος, διαχρονικό πέρασμα Ανατολής - Δύσης, που πάτησαν μορφές της ιστορίας, γιατί μέσα από αυτόν, περνούσε ο κύριος αρχαίος δρόμος για την Ιερά των Δελφών. Παράλληλα δε, στην περιοχή εκτός από τις σημαντικές αρχαιότητες που σώζονται, έλαβαν χώρα η τραγική ιστορία του Οιδίποδα με τον Λάιο, η απαρχή για την επανάσταση στην Βοιωτία στην Τουρκοκρατία ενώ η περιοχή έχει ταυτιστεί και με την περίοδο της Ληστοκρατίας ( μάχη Νταβέλη εναντίον Μέγα).
Ο Ζεμενός είναι ένας μικρός οικισμός που είναι κτισμένος στα 800m υψόμετρο, στους πρόποδες του Παρνασσού ο μισός και ο άλλος μισός στους πρόποδες της Κίρφης.
Απλώνεται ανάμεσα στο Ξηροβούνι (Κίρφις) νότια και τον Παρνασσό, βόρεια, αποτελώντας στενό πέρασμα.Κατάφυτη η περιοχή στα 800 μ. με έλατα και αρκετά νερά, με ταβέρνες και ξενοδοχεία προσφέρει στιγμές ησυχίας και ξεγνοιασιάς, ένα βήμα από την Αράχωβα. Η εκκλησία, οι βρύσες με το γάργαρο νερό, το πράσινο που κυριεύει την περιοχή, αναγκάζουν τον επισκέπτη να σταματήσει στα πλατάνια, για να γευτούν οι αισθήσεις του λίγη από την ομορφιά της φύσης.
Οι άγριες κορφές του Παρνασσού εναλλάσσονται με τη μαγεία του ελατοδάσους της Κίρφης (1600μ). Παλιότερα η περιοχή ήταν χώρος γεωργικών καλλιεργειών που χρησιμοποιούσαν οι κάτοικοι της Αράχωβας.Σήμερα είναι τόπος εξοχικών κατοικιών.
ΙΣΤΟΡΙΑ
Αρχαία χρόνια
Τα πρώτα ίχνη κατοίκησης στο Ζεμενό εντοπίζονται στην Υστεροελλαδική περίοδο (1600 πΧ – 1100 πΧ) με τη μορφή οικισμών και λειψάνων στη θέση «Καστρούλι», όπου υπάρχει οχύρωση από ασβεστολιθικές πέτρες. Το πλάτος της οχύρωσης φθάνει τα 4 μέτρα. Η κατοίκηση συνεχίζεται και κατά τα Κλασικά, Ελληνιστικά και Ρωμαϊκά χρόνια.
Στα 1984 έχει ανασκαφεί νεκροταφείο ελληνιστικών χρόνων από την αρχαιολογική υπηρεσία Δελφών και έχουν βρεθεί 4 οινοχόες, όστρακα από ειδώλια και αγγεία, 1 αντικείμενο σιδερένιο, 3 χάλκινοι σύνδεσμοι, 1 λήκυθος, 4 ειδώλια, 2 σκυφίδια, 3 κύπελλα, 2 φιαλίδια, 1 νόμισμα, 1 αιχμή βέλους, 6 σκύτοι, 5 κύλικες, 1 πινακίδιο. Τα παραπάνω ευρήματα σώζονται στο Αρχαιολογικό μουσείο Διστόμου.
Επίσης έχουν βρεθεί στην ευρύτερη περιοχή του Ζεμενού, αρχαίοι τάφοι, αρχαία επιτύμβια στήλη (Κεραμιδαριό), λείψανα οικιών 5ου αιώνα πΧ. (Παλιόπυργος), λίθοι από αρχαίο οικοδόμημα με επιτύμβια στήλη που αναγράφει ΚΑΛΙΚΛΗΣ, ΚΑΛΛΙΣ και αγαλματίδιο ερωτιδέα των ύστερων ελληνιστικών χρόνων στον περίβολο του «Χάνι».
Από το Ζεμενό περνούσε η Σχιστή οδός που οδηγούσε προσκυνητές και επισκέπτες στους Δελφούς. Ο Παυσανίας την ονομάζει «οδός η Σχιστή» και ο Απολλόδωρος «Στενή οδό».
Από το δρόμο αυτό, οι Έλληνες έστελναν τα αναθήματά τους στο Μαντείο των Δελφών. Το όνομα Σχιστή το όφειλε στο γεγονός ότι διακλαδιζόταν (σχιζόταν) προς Δαυλίδα (Δαύλεια), Άμβρυσσο (Δίστομο) και Λεβάδεια (Λιβαδειά). Ονομαζόταν και «τραχεία» (λόγω του εδάφους) αλλά και «Τρικέλευθος» εξαιτίας της διακλάδωσης που αναφέραμε.
Στη Σχιστή οδό, σύμφωνα με τη μυθολογία, ο Οιδίποδας σκότωσε εν αγνοία του τον πατέρα του Λάιο, βασιλιά της Θήβας, όταν συναντήθηκαν, χωρίς να γνωρίζει ο ένας τον άλλον. Kαταμεσής στο τρίστρατο «εν μεσαιτάτω της τριόδου», όπως αναφέρει ο Παυσανίας, υπήρχε ο τάφος του Λαϊου.Σε μερικά σημεία της Στράτας διακρίνονται τροχιές από άρματα.Έχει τοποθετηθεί επιγραφή της Σχιστής οδού, στο δρόμο προς Δαύλεια
Η ονομασία Ζεμενό, πιθανόν να προέρχεται απο τη λέξη SEMENT (στενό). Σλάβικη λέξη. Πράγματι το Ζεμενό βρίσκεται σε χαράδρα.Nα σημειωθεί ότι στον περίβολο του Αγίου Αθανασίου στο Ζεμενό διακρίνονται λείψανα (τοιχίο) Ρωμαϊκού κτίσματος.
Νεότερα χρόνια
Το σύνθημα της επανάστασης του 1821, δόθηκε από τους Αραχωβίτες στο Ζεμενό, στις 20 Μαρτίου 1820, με το φόνο των Ταταρέων, δηλαδή των ταχυδρόμων και εισπρακτόρων της Λιβαδειάς, οι οποίοι μετέφεραν σημαντικό χρηματικό ποσό, με το οποίο οι Αραχωβίτες αγόρασαν πολεμοφόδια.
Επικεφαλής της πρώτης επαναστατικής πράξης, ο Βασίλης Μπούσγος, τον οποίο είχε αποστείλει ο Αθανάσιος Διάκος για την οργάνωση της επανάστασης, μαζί με Αραχωβίτες πρόκριτους και αγωνιστές.
Το γεγονός αυτό προξένησε εντύπωση σε όλη την Τουρκοκρατούμενη Ελλάδα και βοήθησε να επιταχυνθεί ο χρόνος της έκρηξης του αγώνα του 1821.Κατά τη διάρκεια της Μάχης της Αράχωβας ο Αρχιστράτηγος Καραϊσκάκης και οι Έλληνες αγωνιστές είχαν διέλθει από το στενό του Ζεμενού, καθώς κατατρόπωσαν τους Τουρκαλβανούς του Μουστάμπεη.
Στην ευρύτερη περιοχή του Ζεμενού, δόθηκε στις 12 Ιουλίου 1856 μια σημαντική μάχη μεταξύ ληστών και καταδιωκτικών αποσπασμάτων.Επικεφαλής των περιβόητων ληστών ο Χρήστος Νταβέλης και της Εθνικής Χωροφυλακής ο Αραχωβίτης Υπολοχαγός Ιωάννης Μέγας.Επακολούθησε σφαγή με πολλούς νεκρούς ανάμεσα στους οποίους ήταν ο Αρχιλήσταρχος Νταβέλης και ο διώκτης του Μέγας Ιωάννης. Υπάρχει μνημείο στο δρόμο προς Δαύλεια.
Σε αυτό το σημείο λοιπόν βρίσκεται το ΧΑΝΙ ΤΟΥ ΖΕΜΕΝΟΥ
χωμένο στην κυριολεξία στα τεράστια πλατάνια του.
Στο ισόγειο λειτουργεί όλο το χρόνο ΤΑΒΕΡΝΑ-ΨΗΣΤΑΡΙΑ.
Στον πρώτο όροφο, βρίσκονται 10 δωμάτια
με τις απαραίτητες προδιαγραφές για να περάσετε ευχάριστα τις διανυχτερεύσεις σας.
Αγιος Αθανάσιος
Απέναντι από το ΧΑΝΙ ΖΕΜΕΝΟΥ βρίσκεται το γραφικό εκκλησάκι του Αγίου Αθανασίου. Η εκκλησία του Αγίου Αθανασίου βοηθά εκείνους που θέλουν να κάνουν την βάπτιση ή τον γάμο τους και να συνδυάσουν το φαγητό τους και την διαμονή τους στο ΧΑΝΙ ΤΟΥ ΖΕΜΕΝΟΥ.
